Kumar

Kumar oynamamak ve oynayanlara bakmamak.

Kumar, şeytan sıfatıdır. Hem zamanı israf, hem Tanrıya gafil olmaktır. Ayrıca insanları birbirine düşman eder.

İnsanı, Namaza kalkmaktan ve Tanrıyı anmaktan uzak tutar.

Toplumu, ahlâksız eder.

Çalışmadan kazanma zevki uyandırır. Bu da insanın şanına yakışmaz. İnsan emeği ile yaşamalıdır.

“Ve enleyse li’l insani illa mâsea – İnsana emeğinden başka bir şey yoktur!” (Necm-39)

Bu nedenle İslâmiyet, kumarı men ettiği(yasakladığı) gibi oynayanlara bakmayı da men etmiştir.

Çünkü kumarı seyretmek, vakti israftır. Bir bakıma kumar oynamaya başlangıçtır. Kumarı seyreden, neticede kumarcı olur.

Kumar, ocak söndürür. Toplumu bozar...

Paylaş: