İnançlıların Aleyhinde Olanlar

İnançlı kişilerin aleyhinde konuşmamak

Tanrı Kur’an-ı Kerim’de;

“İnneme’l Mü’minune ihvetün ve eslihu beyne eheveyküm – İnançlı kişiler,birbirlerinin kardeşidir! Kardeşler arasını ıslah edin, yani düzeltin.” Buyurur.(12)

Ayrıca Tanrı Kur’an’da; “Mü’minin aleyhinde konuşmanın,kardeşinin ölüsünün etini yemek kadar çirkin olduğunu” hatırlatmaktadır.(13)

Aleyhte konuşmak, kendini müdâfa (savunma) inkanı bulunmayan ve orada olmayan bir kişinin yokluğundan istifade ederek, yalan-yanlış konuşmaktır. Doğruda söylemiş olsa;mademki O kişi, o anda orada yoktur; kendini müdâfa edecek (savunacak) durumda değildir; bu çirkin davranışta bulunmamalıdır!

Aleyhte konuşmak, korkaklıktan ileri gelir. Cesur insan sözünü, O kişinin yüzüne söyler. Şurada-burada, Onun-bunun aleyhinde konuşan insanı, hiç kimse sevmez!

Özellikle Tanrı’ya inanan kişilerin aleyhinde konuşmak,bir çeşit Dinin aleyhinde konuşmaktır. O kişinin şahsında, O kişinin Kutsal inaçları’na aleyhtarlık etmektir.

İnsanların aleyhinde konuşmak, çoğu zaman fesada (anaşiye) sebeb olur.Kavga –döğüşe, şiddetli düşmanlığa...Kan dökücülüğe kadar varır!

Erkek adam, sözünü düşmanıda olsa, kişinin yüzüne söylemelidir.Aleyhine konuşmaya tenezzül etmemelidir.

  **Onun-bunun aleyhinde konuşanlar, kişiliğini bulamamış, alçak ve –halk deyimiyle-kalleş, korkak insanlardır!..**

(12) Bkz. Hucurat Sûresinin 10.Âyeti.

(13) Bkz. Hucurat Sûresinin 12.Âyeti.

Paylaş: