Gururluluk ve Saygınlık

Gurur, böbürlenmektir. Böbürlenmek ise, büyüklenmektir. İnsanlar, bir tek babanın torunlarıdırlar. “Yaratılmış” olduklarından, büyüklenmeye hakları yoktur. İnsan, neyine ve kime büyüklenecektir?.. Bir avuç toprak olan insanın büyüklenmesi; cehaletten başka bir şey değildir! (8)

Büyüklenmek, kendini görmektir. Halbuki gerçekte sonsuz ve Ulu Allah’dan başka kimse yoktur! Kibriya ve Azâmet (Büyüklenme ve Ululuk) Allah’a mahsustur. Var olan ve Bâki olan ise Allah’tır. İnsan, var kendisi olan Allah’ın belirtilerinden bir belirtidir. Geçicidir. Ayrıca diğer insanlardan hiçbir farkı yoktur!

Gururlu insanı, Tanrı sevmediği gibi Tanrının kulları da sevmez Tanrı Kur’an’da,

“Yeryüzünde böbürlenerek yürüyenleri”(A’raf-146,Kıyame-33). Şiddetle itham etmektedir.

Gurur, şeytan sıfatıdır. Gururlu ve kibirli insanın, hangi dinden olursa olsun aslında dini yoktur! O dinsizdir. Çünkü kendisinden başkasını görmemektedir. Yani o kendisini Tanrı bilmektedir. Büyüklenmek, Tanrı’ya aittir. Gururlu insan, başkalarını horlar. Bundan da daha kötü bir sıfat yoktur! Çünkü herkes insandır. Herkes bir tek Tanrının kuludur. (9)

İnsana yaraşan, alçakgönüllü olmak; Âlemi kendinden üstün görmek, âcizliğini ve fâniliğini idrâk edip; Tanrının huzurunda eğilmektir. Ve Tanrının kullarına hürmetli olmaktır.

Gerçek insan, insana saygı duyandır.

Gururlu ve kibirli insan bir nevi Tanrılık iddia ettiğinden; gerçek Tanrı olan Allah, O’na düşman olur!

Ona büyük belalar verir ve neticede boynunu kırar.

Daha bu dünyada iken hor- hacil (değersiz-aşağı) eder. Onun üzerinde kendi Tanrılığını ispatlar.

        Neticede hiçliğini anlar ama, iş işten geçmiş olur. Bir daha da kurtulamaz.

(8) Yüce Peygamberimiz (s.a.v.) buyurur: “İnsanlar, Âdem evladıdır. Âdem’se topraktandır”. (Camiussağir, C.2, S.175)

(9) “Allah, kibirlenenleri sevmez”. (Nisa-36) kibirliliğin kınandığı ayetler: Zümer-72, Nahl-23, Lokman-18.

Paylaş: