Varlıktan Veriler

İslâm’a göre Tanrı yolcusu, bütün önemi Mâneviyata verecek; dünyaya çok önem vermeyecektir. Büyük peygamberimiz (a.s.v.); “Bütün kötülüklerin anası dünya sevgisidir.” Buyurmuştur.

(1) Dünyaya çok önem verilmeyecek. Çünkü dünya, fânidir. İnsan da fânidir. Tanrı ve Mâneviyat âlemi bâki (daimi) dir. Ancak Allah, dünyayı da çok sevdiği ilk tecellisi, ilk Ruh Peygamberimiz efendimizin (a.s.v.) hatırı ve hürmeti için yarattığından, her ne kadar dünya süfli (bayağı) ise de; yine ona da bir şirinlik sinmiştir.

Bu nedenle, Peygamberin hatırı için yine Peygamber (a.s.v.) aşkına birazcık sevilmesine müsaade vardır. Ancak o asla ve asla kalbe sokulmayacaktır. Dışarıdan ve göz ucuyla sevilecektir. “Levlâke levlâke lema halaktü’l eflâk- Sen olmasaydın ya Muhammed! Diğer nesneleri yaratmazdım!..” (2) Bu şuna benzer: Güneş olmasaydı, diğer nesneleri yaratmaya lüzum olmazdı.

BIZIM PEYGAMBERIMIZIN (A.S.V.) RUHU, ON SEKIZ BIN ÂLEM IÇINDE GÜNEŞ GIBIDIR! Dünya da bir yıldız gibidir. Eğer onda bir şirinlik varsa; Bu da yine Güneşten gelmektedir. Tanrı buyuruyor: “Bilin ki; Dünya hayatı ancak bir oyundur, bir eğlencedir, bir övünme vasıtasıdır. Mal ve evlat çokluğudur... Dünya hayatı, bir gurur metaı (aldanış kaynağı)dır.”

(Hadid-20) Dünyanın bu nitelikleri, kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim’de apaçık bildirilmektedir. (3)Gurur, şeytan sıfatıdır. Öyleyse insan, bilhassa Tanrı yolcusu dikkatli olmalı; kendini dünyaya kaptırmamalıdır. Ayrıca gaflete, Tanrı’yı unutmaya vesile olur.

İslam dini, dünyayı sevmemeyi, ona bağlanmamayı ancak; muhakkak “çalışıp”; kendi emeği ile kendisinin ve çoluk çoğunun mâişetini (geçimini) temin etmesini, kimseye yük olmamayı kesinlikle emretmiştir.

İslamiyet, tembelliği reddeder!..

Ayrıca dinin bekası için kendi mâişetinin dışında Müslümanların çalışıp devletin gücünün artırılmasına, yani İslâm’ın, İslâm düşmanı devletlerden üstün ve kuvvetli olmasına çalışmasını emreder. Çünkü devlet zayıflarsa; düşman İslâm yurdunu işgal eder. Müslümanları zorla dinden çıkarır. Camilerimizi ya Kilise, ya da pavyon eder. O zaman ne din kalır; ne namus, ne de iman!..

Milli kültürümüz imha (yok) olur. Müslüman’ın gayesi, kendi devletini diğer devletlerden üstün tutmak olacaktır. Malı ve canı ile devletine yardım edecektir. Canını ve icabında malının tamamını devlete verecektir. Eğer bunu gaye edinmemiş ise; o Müslüman bin defa Hacca gitse, her gün Oruç tutsa, gece sabaha kadar Namaz kılsa; Tanrı ve Peygamberin (a.s.v.) huzurunda Onun yeri yoktur.

Yüzü karadır. Çünkü devlet olmazsa din olmaz! Dinin düşmanı çoktur. Onu koruyacak güçte devlettir. Devlet’e gelince; Devlet, halkını okutup cehaletten kurtarmak ve halkının sağlığıyla gerçekten alakadar olmak (ilgilenmek) mecburiyetindedir. HALKI SAĞLIKSIZ VE CAHIL OLAN BIR MILLETIN HARP GÜCÜ NOKSAN DEMEKTIR. Devlete malı ve canı ile yardım etmeyen bir millet de, devletini ve dolayısıyla kendi varlığını, dinini tehlikeye atıyor demektir.

Şu halde millet, kendi çoluk-çocuğunun nafakası dışında, fazla çalışıp devletine yardım edecektir. Devlet de halkını cehaletten kurtaracak ve onun sıhhatli olmasına çalışacak; bu suretle de harp gücünü artıracaktır. Cahil ve hasta bir millet, hiçbir zaman harbedemez.

BARIŞ CAYDIRICI HARP GÜCÜ ILE MÜMKÜNDÜR. Bu durumda deriz ki; Devlet, ilkokuldan yüksek tahsiline kadar, halkın çocuklarının okutulmasını bizzat üzerine almalıdır. Okumayı mecburi etmelidir. Öğrencileri, tahsillerini bitirinceye kadar her türlü masrafı devlet, kendi üzerine almalıdır. Halkın sağlık durumu; ilaç masrafı da dahil olmak üzere, devlet bizzat üzerine almalıdır.

Her türlü sağlık ve eğitim hizmeti devletleştirilmelidir. BU SORUN DEVLETLE MILLETIN ÇABASI ILE HALLEDILIRSE, HER SORUNUMUZ HALLOLUR!. Bizim İslam Dininden anladığımız o ki; Müslümanın canı ve mübrem(öncelikli) ihtiyacından fazla tüm malı, emlaki devletindir. Yani Dini, Milleti, Vatanı koruyan kendi devletinindir. Kaide şudur: “Devlet olmazsa, Din olmaz” Dini, devlet korur. Devlet zayıflarsa, düşman gelir Dinimizi, kültürümüzü ortadan kaldırır.

ONUN IÇIN BÜTÜN ÇABAMIZI KURULU CUMHURIYETÇI VE DEMOKRATIK DEVLETIMIZIN ÇOK GÜÇLÜ OLMASINA SARF EDECEĞIZ. EĞER MÜSLÜMAN ISEK; DINIMIZI SEVIYORSAK; GERÇEKTEN MÜSLÜMANLIK DAVASINDA BULUNUYORSAK; BU BÖYLEDIR!.. DEVLETIN KORUNMASI DA, MÜSLÜMANLARIN, MILLETIN BIRLIK VE BERABERLIĞI ILE OLUR. İSLÂM’IN EN KARŞI OLDUĞU KAVRAM BÖLÜCÜLÜKTÜR.

“İnnemel Mü’minune ihvetün veeslihu beyne eheveyküm – Mü’minler kardeştir.Kardeşlerin arasını ıslah edin (sulhu-barışı sağlayın; yani birliğinizi beraberliğinizi bozmayın)”. (Hucurat-10) Allah, fazlı rahmeti ile Müslümanların dirliğini, Milletimizin birlik ve beraberliğini koruyup, yurdumuzu düşman istilasından esirgeye. Peygamberimiz ve Ehl-i Beyt’i, Evladı ve Ashabı hürmetine... (1) İbn ebi’d dünya ve Beyhâki’den; İhya-ı Ulumi’d Din, Gazali,C.3, S.454, Bedir yayın. İst. 1974(2) Aclûnî, C.2, S.163(3) Bkz. Kur’an’ı Kerim: Bakara 212, Âl-İmran-14 ve diğer Ayetler. Yüce Peygemberimiz (a.s.v.) buyurur: “Altın ve gümüşün kulu helâk oldu; sürçmedi, tamamen helak oldu”. (Enes. b. Mâlik r. a.’den; Tirmizi, İbn Mâce, Hâkim’den)

KAZIM YARDIMCI-ADIYAMAN TÜRKİYE